Her geçen musibetten sonra, ders almak, hatalarına, cahilliğine gülmek gelir insanın içinden. Her ne kadar yürekte en büyük yangınlar hâlâ sönmemişken...

GÜLÜMSE

Varsın gitsin o telli turnalar,
Mazinin ahını, dinle gülümse...
Tutma, bırak da dolsun kurnalar,
Akıt gözlerinden, yaşı gülümse...

Çığlıklar yırtarken, göğün yüzünü,
Ağlayan gözlerin, büyür hüzünü,
Hatırlar bedenin, o gün ölümü,
Canı cananına, taşı gülümse...

Sahipsiz anılar, gökte süzülür,
Boğazına vicdanın, yükü dizilir,
Hayaller gerçekten, bir bir süzülür,
Kaldır indirdiğin, kaşı gülümse...

Atar şafak, doğar güneş gecene,
Yürek eker, manaları hecene,
Zaman dolar, haber gider ecele,
Alıp koltuğuna, başı gülümse...

Nasiptir her gün peşinden koştuğun,
Zamanlı zamansız esip coştuğun,
Doysa da karnın geçmez açlığın,
Pişir zehirlerden, aşı gülümse...

27 Şubat 2022
Turan Aslan