ACİZ VECİZLER
Bir sonsuz gecedeyim, olmuyor sabahlarım.
Güneş gösterse başı, soluyor şafaklarım.
Yalan oldu geçmişim, gelecekte yok umut,
Düşürmüyor tek damla, yağmura aç her bulut.
Zamanın kırbaçları, şahlanırken sırtımda,
Asırlardır köleyim, şu karanlık bahtımda.
Suya hasret tarlalar, boğulmuş susuzlukta,
Başı kalabalık dermanın, koca bir ıssızlıkta.
Hakikatin nurları karanlığa hapsolmuş,
Batık hayranlıklara, yeni doğanlar konmuş.
Eskiyen türkülerin gönülsüz tezenesi,
Yozulmuş sümbüllerin ar namus nazendesi.
Efkâr bırakmış hüznünü, hasretimi duyunca,
Bozulmuş yuvaları, kahreder her karınca.
Eğrilen doğrulardan, yapmışlar gemileri,
Yalandan rotalarda, düzen tutmaz dümeni.
Ne zaman bitecek? Tamahkârlık savaşı…
Olur mu kazananı gafillikse yarışı?
Taşıyor gök kubbeyi dağların dorukları,
Koyun koyuna gömülüyor dedeyle torunları.
Bir acizin dilinden, dökülür mucizeler…
Sebepsiz söylenmemiş sararan vecizeler…
Dayanmaz bu siperler, düşmansa et tırnağa,
Şehadet bu değil! Düşen özünse toprağa.
Her akşam ufuklarda ne güneşler batıyor,
O batan güneşler yüreklerde yatıyor.
11 Şubat 2022
Turan Aslan