Yazı yazma aracı olan kaleme nice sırlarımızı veririz. Bazen aynı sırların üzerini yine onunla karalar, bazen de tekrar temize çekeriz. Kalem sırdaştır, arkadaştır... Değerini bilmeyiz çoğu zaman...

KALEM

Sayfalar mezarı oldu hislerin,
Yazarken Fatiha okuyor kalem.
Satırlara asıldı kelimelerim,
Zihnimi deftere dokuyor kalem.

Az kaldı devrialem etmeye,
Santimler dönüştü kilometreye.
Ekledikçe cümleyi diğer cümleye,
Noktaya virgüle çatıyor kalem.

Bitecek dedikçe arttı boyası,
Bir bir yazıldı derdin foyası.
Arşive sığmıyor şişkin dosyası,
Heceye kalıbını basıyor kalem.

Sağır kesilir, duymaz geçen zamanı,
Düşer ateşlere çıkmaz dumanı,
Akıttı gözümden koca Umman'ı,
Oturup karşıma bakıyor kalem.

Korkarım yerleşir bir gün elime,
Vurur kilitleri suskun dilime.
Bindirip dağları bükük belime,
Bildiğini okuyup yazıyor kalem.

17 Ocak 2022
Turan Aslan